رو قاب خالی عکست
فقط اسم من و حک کن
اگه دور شدم از دستات
به زنده بودنم شک کن
که من وابسته تر میشم
تو هر ثانیه و هر روز
برام فردای تو دیره
تو رو میخوام همین امروز

می بینم دیگه بین من و تو
پل پیوندی نمونده
چون که آتیش غرورت
همه پلها رو سوزونده
نمیگم تقصیر من نیست
نمیگم من بی گناهم
فقط ای کاش میتونستی
بگذری از اشتباهم

قلبتو گذاشتی بین دو تا دستم
مثل یه دیوونه اون و شکستم
نفرین به این دستا
اگه تو غرورت منو نمیبخشه
بیا منو بشکن دلت خنک شه
هنوز تو رو میخوام

زنده زنده مرگو تجربه کردم
دیگه شده کارمو حالا دیگه هر دم میاد جلو چشمام
واسه گریه کردن خیلی دیره
راستی راستی انگار دیگه داره میره
من موندم و غمهام

سلام بهونه قشنگ من برای زندگی
آره باز منم همون دیوونه ی همیشگی

فدای مهربونیات چه مکنی با سرنوشت
دلم برات تنگ شده بود این نامه رو واست نوشت



حال من رو اگه بخوای رنگ گلای قالیه
جای نگاهت بد جوری تو صحن چشمام خالیه

ابرا همه پیش منن اینجا هوا پر از غمه
از غصه هام هر چی بگم جون خودت بازم کمه



دیشب دلم گرفته بود رفتم کنار آسمون
فریاد زدم یا تو بیا یا من و پیشت برسون

فدای تو! نمی دونی بی تو چه دردی کشیدم
حقیقت رو واست بگم به آخر خط رسیدم



رفتی و من تنها شدم با غصه های زندگی
قسمت تو سفر شد و قسمت من آوارگی

نمی دونی چه قدر دلم تنگه برای دیدنت
برای مهربونیات نوازشات بوسیدنت



به خاطرت مونده یکی همیشه چشم به راهته
یه قلب تنها و کبود هلاک یه نگاهته

من می دونم همین روزا عشق من از یادت میره
بعدش خبر میدن بیا که داره عشقت میمیره



روزات بلنده یا کوتاه دوست شدی اونجا با کسی
بیشتر از این من و نذار تو غصه و دلواپسی

یه وقت منو گم نکنی تو دود اون شهر غریب
یه سرزمین غربته با صد نیرنگ و فریب



فدای تو یه وقت شبا بی خوابی خستت نکنه
غم غریبی عزیزم زرد و شکستت نکنه

چادر شب لطیف تو از روت شبا پس نزنی
تنگ بلور آب تو یه وقت ناغافل نشکنی



اگه واست زحمتی نیست بر سر عهد مون بمون
منم تو رو سپردم دست خدای مهربون

راستی دیروز بارون اومد من و خیالت تر شدیم
رفتیم تو قلب آسمون با ابرا همسفر شدیم



از وقتی رفتی آسمونمون پر کبوتره
زخم دلم خوب نشده از وقتی رفتی بد تره

غصه نخور تا تو بیای حال منم این جوریه
سرفه های مکررم مال هوای دوریه



گلدون شمعدونیمونم عجیب واست دلواپسه
مثه یه بچه که بار اوله میره مدرسه

تو از خودت برام بگو بدون من خوش میگذره ؟
دلت می خواد می اومدم یا تنها رفتی بهتره؟

از وقتی رفتی تو چشام فقط شده کاسه خون
همش یه چشمم به دره چشم دیگم به آسمون



یادت می آد گریه هامو ریختم کنار پنجره
داد کشیدم تو رو خدا نامه بده یادت نره

یادت میآد خندیدی و گفتی حالا بذار برم
تو رفتی و من تا حالا کنار در منتظرم



امروز دیدم دیگه داری من رو فراموش می کنی
فانوس آرزوهامونو داری خاموش میکنی

گفتم واست نامه بدم نگی عجب چه بی وفاست
با این که من خوب می دونم جواب نامه با خداست



عکسای نازنینتو با چند تا گل کنارمه
یه بغض کهنه چند روزه دائم در انتظارمه

تنها دلیل زندگی با یه غمی دوست دارم
داغ دلم تازه میشه اسمتو وقتی می آرم



وقتی تو نیستی چه کنم با این دل بهونه گیر
مگه نگفتم چشمات رو از چشم من هیچ وقت نگیر

حرف منو به دل نگیر همش مال غریبیه
تو رفتی و من غریب شدم چه دنیای عجیبیه



زودتر بیا بدون تو اینجا واسم جهنمه
دیوار خونمون پر از سایه ی غصه و غمه

تحملی که تو دادی دیگه داره تموم میشه
مگه نگفتی همه جا ماله منی تا همیشه؟



دلم واست شور می زنه این دل و بی خبر نذار
تو رو خدا با خوبیات رو هیچ دلی اثر نذار

فکر نکنی از راه دور دارم سفارش میکنم
به جون تو فقط دارم یه قدری خواهش میکنم



اگه بخوام برات بگم شاید بشه صد تا کتاب
که هر صفحه ش قصه چند تا درده و چند تا عذاب

می گم شبا ستاره ها تا می تونن دعات کنن
نورشونو بدرقه پکی خنده هات کنن



یه شب تو پاییز که غمت سر به سر دل می ذاره
مهران همون کسی که بیشتر از همه دوست داره

داره میلرزه دستام از نبودت داری رد میشی از تو خاطراتم

اگه تا آخرم تنها بمونم تو رویاهام هنوزم پا ب پاتم

دارم احساسمو از دست میدم ب این کابوس تو مجبورم نکردی

تقاص چیو باید پس میدادم؟؟ ک رفتی تا همیشه بر نگردی ...

نمیدونم چرا آروم نمیگیرم ، چرا بی تو نمیمیرم ....

ب خدا از همه لحظه های عمرم دیگه سیرم...

نمیدونم چرا آروم ندارم

تو حرفاتو نگفتی قبل رفتن

یه عمره گریه هام تو بغض گیره

یه خط فاصله س بین تو و من

بگو خابم یا بیدارم؟؟

تو رفتیو تورو دارم..

اگه حتی بری دست از خیالت بر نمیدارم

یه کاری با دلم کردی ک از عشق تو آشوبه

چقد خوبه تورو دیدن

ک حتی خابشم خوبه

چرا حس میکنم خابم ؟؟!

بگو بیداره بیدارم ...

چرا حتی نمیتونم سر از خاب تو وردارم؟؟

فقط میترسم از وقتی ک من از خاب تو پاشم

ببینم داشتنت خابه دوباره بی تو تنها شم .....

پر از خواب سیبه شکوفه رو شاخه

نموندی نگفتی دلم تنگ میشه آخه

دو دستامو دیگه نمیگیره دستات

چقد سخته نیستی چقد خالیه جات

نموندی ببینی ...

نموندی ببینی ...

نموندی ببینی...

غمت موندگاره تمومی نداره 

یه ابری گرفته چشامو همیشه

میدونم نمیای میدونم نمیشه

تو هر لحظه ی من غمت موندگاره

دوست داشتن تو تمومی نداره

نموندی ببینی .....

نموندی ببینی ...

نموندی ببینی ....

چه لبخند سردی چه شادی سختی

نموندی ببینی ...

نموندی ببینی که عشق سرپناه شد

که این خونه روشن به خورشید و ماه شد

نموندی ببینی که قصه ورق خورد

کنارم نشسته اونکه قلبمو برد

میدونم نمیای میدونم نمیشه

واسم این حقیقت چه تلخه همیشه

بگو سرگرم چی بودی که اینقد ساکتو سردی ؟؟

خودت آرامشم بودی خودت دلواپسم کردی...

ته قلبت هنوز باید یه احساسی به من باشه 

چقد باید بمونم تا یکی مثل تو پیدا شه ...

تو روز  و روزگار من بی تو روزای شادی نیست 

تو دنیایی منی اما به دنیا اعتمادی نیست

سلام ای ناله بارون 
سلام ای چشمای گریون
سلام  روزهای تلخ من
هنوزم دوسش دارم
سلام ای بغض تو سینه
سلام ای آه آیینه
سلام شب های دل کندن
هنوز هم دوسش دارم

نمیدونی تو این روزا چقد حالم پریشونه
دلم با رفتنت تنگو دلم با بودنت خونه
خراب حال من بی تو نمیتونم که بهتر شم
تو دستای تو گل کردم بزار با گریه پرپر شم

یه بی نشونم تو این خزون
منو از خودت بدون ...

یه بی نشونم تو این خزون

یه بیقرارم یه نیمه جون

منو از خودت بدون....