سر و همسر نگرفتم که گرو بود سرم
تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم
تو جگر گوشه هم از شیر بریدی و هنوز
منِ بیچاره همان عاشق خونین جگرم
منکه با عشق نراندم به جوانی هوسی
هوس عشق و جوانیست به پیرانه سرم
پدرت گوهر خود تا به زر و سیم فروخت
پدر عشق بسوزد که در آمد پدرم
عشق و آزادگی و حسن و جوانی و هنر
عجبا هیچ نیرزید که بی سیم و زرم
تا به دیوار و درش تازه کنم عهد قدیم
گاهی از کوچه‌ی معشوقه‌ی خود می‌گذرم ....

برای مَردی که تنها رفیقش سقف و دیواره
شباشم ابری و دلگیر، اونم از دود سیگاره
یه مَرده خسته از راهه
که خستست از زمین خوردن
که سقف آرزوهاشم ، خلاصه میشه تو مُردن 

نخواست باور کنه اینو ، که رسم روزگار اینه
که تنها همدم شبهاش ، یه مشت آهنگ غمگینه
که عشقش جا زد و رفتو ، از این غمگین ترم میشه
کسی که قصش این باشه
کسی که با یکم گریه با این آهنگ
سبک میشه...

آره دیوونگی کردی
ولی مردونگی اینه
که جز این سقف و این دیوار
کسی اشکاتو نمیبینه..
همش از خود گذشتن ها
که این خاصیت مَرده
که طعم شور هر اشکی
نمک گیرش نمیکرده...

پای هفت سین تک و تنها اونقدر حالم خرابه
دیگه حتی ماهی  از دلتنگی اومده رو آبه

اگه میبینی که روزیِ خدا برات کمه
آخه چشممون به سکه های سفره ی همه

عید امسال خیلی سوت و کور تر از سالای پیشه
وقتی تنهایی  سبزه ی عید بدجوری پژمرده میشه
میدونم سال دیگم غمگین تر از سالای قبلِ پس
آرزوی سال تحویلم همون دعای قبل ِ که خدایا..

کاری کن تو چهره ی مردممون خنده رو لب باشه
نبینیم هیچ کسی محتاجِ ، یه لقمه نون شب باشه
نزار هیشکی با غم و غصه پای هفت سین بشینه
سال تحویل خاطرات مُردشو دورش بچینه..

روزای خوبی تو راهه پر از آرامشه امسال

اگه تو پیش من باشی عجب سالی بشه امسال

نبینم فکر دیروزی نبینم رو لبت آهه

همیشه بعد هر سختی روزای خوبی تو راهه

یه حسی میگه که چشمام تو رو امسال می بینه

اگر چه انتظارت هم برای من شیرینه...

می خوام برگردی و دیگه نگی از پیش من میری

واسه من عید هر وقت که منو تحویل می گیری...

یه عمری منتظر بودم واسه روزی مثه امروز

تو هر جا هستی احساست به قلبم میرسه امروز

منم می خوام نو باشم مثل سالی که نو میشه

قراره دنیا آروم شه می دونم پیش تو میشه...

سر و سامون دادی رویامو هنوزم مست چشماتم

آخه من ک نمیفهمم چرا درگیرِ رویاتم..

یه لحظه با خودم تنهام دلم رویاتو میسازه

شدم غرق نگاهِ تو ، دلم درگیره احساسه

یه احساسی ک چشمامو با چشمات آشنا کرده

ازون روزی ک تو رفتی دلم تو این خونه دلم تنگه

دلم تنگه واسه دستات ک یک روزی تو دستام بود

دلم تنگه واسه حرفات ، واسه کارهات   ک شیرین بود

تو میدونی  ک اون حرفام همش از روی احساس بود

من میدونم ک اون حرفات واسم اسم یه رویا بود ...

خوابِ شیرینی ک هر لحظه منو یاد تو میندازه

الان رفتی و من تنهام ، میسازم با غم دوریت

غم دوریت چقد تلخه چقد سخت نبودِ تو

جای خالیت توی قلبم همیشه از تو مینویسم....

چرا رفتی ؟! چرا من بیقرارم

به سر سودای آغوش تو دارم

نگفتی ماه تاب امشب چه زیباست

ندیدی جانم از غم ناشکیباست 

چرا رفتی؟ چرا من بیقرارم؟

به سر سودای آغوش تو دارم

خیالت گر چه عمری یار من بود

امیدت گر چه در پندار من بود

بیا امشب شرابی دیگرم ده

ز مینای حقیقت ساقرم ده

چرا رفتی؟ چرا من بیقرارم

به سر سودای آغوش تو دارم

نگفتی ماه تاب امشب چه زیباست

ندیدی جانم از غم ناشکیباست

چرا رفتی؟ چرا من بیقرارم

به سر سودای آغوش تو دارم

دل دیوانه را دیوانه تر کن

مرا از هر دو عالم بی خبر کن

برایم کـــف زدند
در آغوشـم گرفتند
تایید و تشویقـــم کردند که آخر فراموشت کـردم..
دیگر تا ابد بر لـبانم لبخندی تَصنـعی مهــمان است
امـا بیـنِ خودمـان باشد ،
هـنوز تنـها دلبــرکم تو هسـتی !

باورم کن که به وسعت دریا و به اندازه ی زیبایی چشمانت
هنوز در من شمعی روشن است .
و من…
در انتهای غروب , نگاهم را بسوی مشرق چشمانت دوخته ام
تا بازتاب صداقتمان در دستان
تو تجلی کند …