منو دل
منو این دل دیوونه ، توی تنهایی خونه
همه روزو یه گوشه میشینیم
همه هرچی گذشت و می بینیم
توی خلوت خیابون
تو هوای دوری اون
همه خاطره هارو می گردیم ، مثل خاطره ها پر دردیم
مثل خاطره ها پر دردیم
منو دل دیگه آخر کاریم
با کسی دیگه کاری نداریم
دیگه راحت و ساده یه عمرو
پای عشق کسی نمیذاریم
بی خبر ته راه و ندیدیم ، آخرش به جدایی رسیدیم
شاید هم همه تقصیر ما بود
اگه این همه ناز کشیدیم
پریشون ، دلگیرم
واسه این عشقی که نفرت از عشق و یادم میداد
از اینکه این چشمام لبریز گریه بودن تا جایی که یادم میاد
نخواستم همه ی علاقم
باعث رنجش قلب کسی که میخواستم شه
نمیخواست نه نمیخواست
حتی برای یه لحظه کسی که میخواستم ، شه
نظرات شما عزیزان:
