پر از خواب سیبه شکوفه رو شاخه

نموندی نگفتی دلم تنگ میشه آخه

دو دستامو دیگه نمیگیره دستات

چقد سخته نیستی چقد خالیه جات

نموندی ببینی ...

نموندی ببینی ...

نموندی ببینی...

غمت موندگاره تمومی نداره 

یه ابری گرفته چشامو همیشه

میدونم نمیای میدونم نمیشه

تو هر لحظه ی من غمت موندگاره

دوست داشتن تو تمومی نداره

نموندی ببینی .....

نموندی ببینی ...

نموندی ببینی ....

چه لبخند سردی چه شادی سختی

نموندی ببینی ...

نموندی ببینی که عشق سرپناه شد

که این خونه روشن به خورشید و ماه شد

نموندی ببینی که قصه ورق خورد

کنارم نشسته اونکه قلبمو برد

میدونم نمیای میدونم نمیشه

واسم این حقیقت چه تلخه همیشه

بگو سرگرم چی بودی که اینقد ساکتو سردی ؟؟

خودت آرامشم بودی خودت دلواپسم کردی...

ته قلبت هنوز باید یه احساسی به من باشه 

چقد باید بمونم تا یکی مثل تو پیدا شه ...

تو روز  و روزگار من بی تو روزای شادی نیست 

تو دنیایی منی اما به دنیا اعتمادی نیست

سلام ای ناله بارون 
سلام ای چشمای گریون
سلام  روزهای تلخ من
هنوزم دوسش دارم
سلام ای بغض تو سینه
سلام ای آه آیینه
سلام شب های دل کندن
هنوز هم دوسش دارم

نمیدونی تو این روزا چقد حالم پریشونه
دلم با رفتنت تنگو دلم با بودنت خونه
خراب حال من بی تو نمیتونم که بهتر شم
تو دستای تو گل کردم بزار با گریه پرپر شم

یه بی نشونم تو این خزون
منو از خودت بدون ...

یه بی نشونم تو این خزون

یه بیقرارم یه نیمه جون

منو از خودت بدون....

توی خیالمم نبود روزای با تو بودنم

فکر نمی کردم که یه روز بشی تو پاره ی تنم

با تو یه دنیا عاشقم

تویی که من جون میگیرم

حتی اگه از سر شوخی بخوای بری من  میمیرم

نمی تونم از تو بگذرم دارم از دست میدم تورو

دیگه اشک تو چشام نموند

واسه بدرقه بذار برو

بعد تو افسرده شدم خیلی از این دنیا پُرم

همش از وقت رفتنت شبا قرص اعصاب میخورم

دلیل دوری قسمت نیست ، خواست تو بود جدا بشیم

این همه خودخواهی تو نذاشت منو تو ما بشیم

با هر نگاه به عکس تو

خاطره هام میشن مرور

انگار نمی بینی منو چشماتو کور کرده غرور

ساز بارون و صدامون

شب تلخ گریه هامون

من به جای تو پریشون ، تو به جای منو ایوون

زیر قطره های بارون

نه به قصه می رسیدم

نه دل از تو می بریدم

به تو گریه می سپردم  زتو گریه می شنیدم

مثه عاشقای امروز

♫♫♫

تو ترانه بودی و من یه صدا واسه شنیدن

یه نفس برای گریه ، یه ترانه خونه  ام کم

اما عاشق اما مجنون

زیر قطره های بارون

منو این دل دیوونه ، توی تنهایی خونه

همه روزو یه گوشه میشینیم

همه هرچی گذشت و می بینیم

توی خلوت خیابون

تو هوای دوری اون

همه خاطره هارو می گردیم ، مثل خاطره ها پر دردیم

مثل خاطره ها پر دردیم

منو دل دیگه آخر کاریم

با کسی دیگه کاری نداریم

دیگه راحت و ساده یه عمرو

پای عشق کسی نمیذاریم

بی خبر ته راه و ندیدیم ، آخرش به جدایی رسیدیم

شاید هم همه تقصیر ما بود

اگه این همه ناز کشیدیم

پریشون ، دلگیرم

واسه این عشقی که نفرت از عشق و یادم  میداد

از اینکه این چشمام لبریز گریه بودن تا جایی که یادم میاد

نخواستم همه ی علاقم

باعث رنجش قلب کسی که میخواستم شه

نمیخواست نه نمیخواست

حتی برای یه لحظه کسی که میخواستم ، شه

پا به دنیای کسی میذاری

که به اندازه ی من میخوادت

رد بشی یا نشی از من باید

خاطراتمون برن از یادت

همه ی دلخوشی من بودی ، حتی وقتی تورو با اون دیدم

ببین اینقد دوست دارم که ، گریه هامو به تو ترجیح میدم

تو کنار اون خوشی  حرفی نیست

منو داری میکشی حرفی نیست

رفتن و بهونه کن حرفی نیست

باز منو دیوونه کن حرفی نیست

…

آینه دروغ میگه از صورت من

خستگی من واسه سردرگمیه

من به خودم میرسم این روزا ببین

رنگ جدید موم جوگندمیه

رنگ جدید موم جوگندمیه...

بیدارم و هرشب برات ترانه میشه حسم

پاییزم از اینجا بره تموم نمیشه قصم

من عاشقت موندم اگه یادت نمونه اسمم

عیبی نداره خوب من، یلدات مبارک عشقم

امشب توی آغوش کی طولانیه خنده هات

کی میتونه نگاه کنه خودشو توی چشمات

منکه یه عمره بعد تو، یلدا شده شبامو

عکسات تو آغوش منو ، اشک توی چشامو

…

ای کاش که یلدا با خودش تو رو  برام بیاره

بیشتر از هرشب دل من غمگین و بی قراره

حافظ نمی خونه برام فالی به جز جدایی

یلدات مبارک، عشق من امشب کجایی