زنده باد هر کی هنوز یه عاشقه ...
پای هفت سین تک و تنها اونقدر حالم خرابه
دیگه حتی ماهی از دلتنگی اومده رو آبه
اگه میبینی که روزیِ خدا برات کمه
آخه چشممون به سکه های سفره ی همه
عید امسال خیلی سوت و کور تر از سالای پیشه
وقتی تنهایی سبزه ی عید بدجوری پژمرده میشه
میدونم سال دیگم غمگین تر از سالای قبلِ پس
آرزوی سال تحویلم همون دعای قبل ِ که خدایا..
کاری کن تو چهره ی مردممون خنده رو لب باشه
نبینیم هیچ کسی محتاجِ ، یه لقمه نون شب باشه
نزار هیشکی با غم و غصه پای هفت سین بشینه
سال تحویل خاطرات مُردشو دورش بچینه..
روزای خوبی تو راهه پر از آرامشه امسال
اگه تو پیش من باشی عجب سالی بشه امسال
نبینم فکر دیروزی نبینم رو لبت آهه
همیشه بعد هر سختی روزای خوبی تو راهه
یه حسی میگه که چشمام تو رو امسال می بینه
اگر چه انتظارت هم برای من شیرینه...
می خوام برگردی و دیگه نگی از پیش من میری
واسه من عید هر وقت که منو تحویل می گیری...
یه عمری منتظر بودم واسه روزی مثه امروز
تو هر جا هستی احساست به قلبم میرسه امروز
منم می خوام نو باشم مثل سالی که نو میشه
قراره دنیا آروم شه می دونم پیش تو میشه...
سر و سامون دادی رویامو هنوزم مست چشماتم
آخه من ک نمیفهمم چرا درگیرِ رویاتم..
یه لحظه با خودم تنهام دلم رویاتو میسازه
شدم غرق نگاهِ تو ، دلم درگیره احساسه
یه احساسی ک چشمامو با چشمات آشنا کرده
ازون روزی ک تو رفتی دلم تو این خونه دلم تنگه
دلم تنگه واسه دستات ک یک روزی تو دستام بود
دلم تنگه واسه حرفات ، واسه کارهات ک شیرین بود
تو میدونی ک اون حرفام همش از روی احساس بود
من میدونم ک اون حرفات واسم اسم یه رویا بود ...
خوابِ شیرینی ک هر لحظه منو یاد تو میندازه
الان رفتی و من تنهام ، میسازم با غم دوریت
غم دوریت چقد تلخه چقد سخت نبودِ تو
جای خالیت توی قلبم همیشه از تو مینویسم....
چرا رفتی ؟! چرا من بیقرارم
به سر سودای آغوش تو دارم
نگفتی ماه تاب امشب چه زیباست
ندیدی جانم از غم ناشکیباست
چرا رفتی؟ چرا من بیقرارم؟
به سر سودای آغوش تو دارم
خیالت گر چه عمری یار من بود
امیدت گر چه در پندار من بود
بیا امشب شرابی دیگرم ده
ز مینای حقیقت ساقرم ده
چرا رفتی؟ چرا من بیقرارم
به سر سودای آغوش تو دارم
نگفتی ماه تاب امشب چه زیباست
ندیدی جانم از غم ناشکیباست
چرا رفتی؟ چرا من بیقرارم
به سر سودای آغوش تو دارم
دل دیوانه را دیوانه تر کن
مرا از هر دو عالم بی خبر کن
برایم کـــف زدند
در آغوشـم گرفتند
تایید و تشویقـــم کردند که آخر فراموشت کـردم..
دیگر تا ابد بر لـبانم لبخندی تَصنـعی مهــمان است
امـا بیـنِ خودمـان باشد ،
هـنوز تنـها دلبــرکم تو هسـتی !
باورم کن که به وسعت دریا و به اندازه ی زیبایی چشمانت
هنوز در من شمعی روشن است .
و من…
در انتهای غروب , نگاهم را بسوی مشرق چشمانت دوخته ام
تا بازتاب صداقتمان در دستان
تو تجلی کند …
بهش نگین ک من چقد دوسش دارم
برای بردن دلش کوهو رو شونم میذارم
بهش نگین دیوونه ی چشاش شدم
مستِ همه شیطونیاش ، عاشق خنده هاش شدم
اگه بفهمه عاشقم میره و پیداش نمیشه
کی میدونه عاقبت این دل زارم چی میشه ....
اگه بگم دوسش دارم قلبشو پنهون میکنه
پیش چشای عاشقم رقیبو مهمون میکنه
رفتی و بی تو دلم پر درده
پاییز قلبم ساکت و سرده
دل که میگفتم محرمه با من
کاشکی میدیدی بی تو چه کرده
با تو به هر غم سنگ صبورم
بی تو شکسته تاج غرورم
با تو یه چشمه چشمه ی روشن
بی تو یه جاده م که سوت و کورم
چشمه اشکم بی تو سرابه
خونه عشقم بی تو خراب
شادی ها بی تو مثل حبابه
سایه آه نقش بر آب
ای که به شبهام صبح سپیدی
بی تو کویری بی شامم من
ای که به رنجام رنگ امیدی
بی تو اسیری در دامم من
دیگه طاقتم کم شده
آخه دلت از سنگ شده
تو میدونی نگفته هایی که تو دلم جمع شده
تو مهربونی واسم
تویی همونی که میخواستم
تو با من بد شدی ولی من که بدتو نخواستم
تو رو بیادم میارم
تا که چشامو رو هم میذارم
بیا برگرد که به فکر یه فرصت دوبارم
واسه ی چی بی قراری
داری دست روی دست میذاری
چرا ازم دور میشی آخه مگه تو دوسم نداری
بمون و نگو که هی میرم
با فکر تو درگیرم
تو همونجوری که میخواستی در حال تغییرم
سوزوندی منو از ریشم
دیگه بیا برگرد پیشم
قول میدم هر جوری خواستی من همونجور میشم
دوری تو میده آزارم
آخه تو رو دوست دارم
نمیتونم یه لحظه ام از روی تو چشم بردارم
دلم دلتو کم داره
شب تا صبح بیداره
